Dyrekcja Instytutu Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego ma zaszczyt zaprosić na uroczystą inaugurację roku akademickiego 2020/2021.

Uroczystość odbędzie się 1 października 2020 r. o godz. 14:00 - w tym roku wyjątkowo on-line za pośrednictwem aplikacji MS Teams.

Program uroczystości

• Rozpoczęcie uroczystości i powitanie gości przez dr hab. Grzegorza Mazurkiewicza, prof. UJ, Dyrektora Instytutu Spraw Publicznych UJ.
• Wystąpienie - dr hab. Ewa Bogacz-Wojtanowska, prof. UJ Dziekan Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ.
• Wystąpienie inauguracyjne – dr hab. Grzegorz Mazurkiewicz, prof. UJ, Dyrektor Instytutu Spraw Publicznych UJ.
• Wystąpienie – dr Jakub Kołodziejczyk, Z-ca Dyrektora ds. dydaktycznych w Instytucie Spraw Publicznych UJ (prezentacja z wystąpienia)
• Wystąpienie przedstawiciela studentów ISP UJ.
• Ślubowanie studentów I roku studiów stacjonarnych I i II stopnia, kierunku: zarządzanie publiczne, kierunku: polityka społeczna, kierunku: zarządzanie zmianą społeczną.
• „Gaudeamus Igitur” w wykonaniu Chóru Akademickiego Uniwersytetu Jagiellońskiego Camerata Jagellonica pod dyrekcją Janusza Wierzgacza.

Wystąpienie inauguracyjne dr. hab. Grzegorza Mazurkiewicza, prof. UJ, Dyrektora Instytutu Spraw Publicznych UJ

Pani Dziekan, Szanowni Państwo, wszyscy zgromadzeni (przy ekranach) członkowie naszej uniwersyteckiej społeczności, w tym szczególnie studenci i studentki, szanowne panie i szanowni panowie…

Serdecznie witam Państwa na inauguracji roku akademickiego 2020-2021. Pierwszy raz w historii zaczynamy rok akademicki w ten sposób.

Przygnębiające jest to, że nie możemy spotkać się twarzą w twarz, gdyż jako istotom społecznym, kontakt jest nam niezbędny, ale jednocześnie jest to nasze spotkanie on-line sukcesem - byliśmy w stanie zaadaptować się do tak trudnych warunków, mieliśmy (stworzyliśmy) narzędzia do tego, aby nasze spotkanie doszło jednak do skutku.

Szanowni studenci i studentki. Świat, Europa, Polska Was potrzebują. Potrzebują tego bogactwa jakie jesteśmy zdolni wytworzyć przez wspólne zaangażowanie, przez współpracę, dzięki wiedzy, umiejętnościom i talentom, które rozwijamy ucząc się.

Żyjemy w trudnych czasach. To banał, powtarzany zresztą przez kolejne pokolenia. Niestety doprowadziliśmy świat do momentu, w którym obawiamy się o jego przetrwanie, a ściślej mówiąc nasze przetrwanie. Działanie człowieka doprowadziło do katastrofy środowiska naturalnego,
zjawiska bardzo złożonego, wielowymiarowego i powiązanego ze sobą na różne sposoby, co czyni przeciwdziałanie jej bardzo trudnym. Czy uda nam się odwrócić bieg wypadków. Tego nie wiemy i można mieć wątpliwości obserwując działania polityków, biznesu i całych społeczeństw. Ponadto nie możemy ograniczyć się wyłącznie do działań w tym obszarze. Wyzwań jest o wiele więcej i w dużym stopniu wiążą się one z sektorem publicznym. Mogę tu wymienić niektóre z tych, z którymi przychodzi nam dzisiaj się mierzyć: nowe technologie, nierówności społeczne, różnorodność kulturową, kryzysy ekonomiczne i ich społeczne konsekwencje, kryzysy polityczne i wzrost tendencji nacjonalistycznych, nienawiść i przemoc, wreszcie choroby i epidemie.

To też czasy post-prawdy, manipulacji i fake newsów. Potrzebna jest wiarygodność, zdolność krytycznego rozumienia i przetwarzania informacji. Naszym obowiązkiem jest zatrzymanie epidemii dezinformacji.

Wiele osób jest sfrustrowanych ciągłymi zmianami, nie zapobiegniemy im, ale możemy uczynić je znośnymi i sensownymi. To my, tu na uniwersytecie powinniśmy wziąć odpowiedzialność za świat.

Tak, uniwersytet też przechodzi kryzys - kryzys tożsamości, kryzys przydatności, kryzys jakości. To sytuacja naturalna i nawet konstruktywna, gdyż każdy kryzys inspiruje, a czasem nawet wymusza, innowacyjne działania i zmiany, które dają szansę na wykazanie swej wartości i jakości. To niezwykle istotne, gdyż wysokiej jakości edukacja - kształcenie i badania pomagają w wyznaczaniu kierunków i w działaniu dla zrównoważonego rozwoju i bezpiecznej przyszłości.

Uniwersytet jednak nie może po prostu podążać za innymi, zgadzać się z trendami czy wyłącznie odpowiadać na potrzeby rzeczywistości - uniwersytet ma rzeczywistość kształtować, aktywnie, kreatywnie, bez uprzedzeń.

Bo czym jest uniwersytet? To jedna z niewielu instytucji, które wciąż dbają o wolność, dają wolność członkom swojej społeczności, a która to wolność, niezależność i autonomia promieniują na zewnątrz. Uniwersytet to dialog, ciągła rozmowa prowadzona z szacunkiem dla wszystkich stron, w której dopuszczane są różne punkty widzenia, czasami dziwactwa, czasami „starocie”. Ta formuła, w której można stawiać wszelkie pytania i szukać na nie odpowiedzi daje możliwość
nieograniczonych eksploracji. Uniwersytet, pomimo powolności, i wydawałoby się przestarzałej formuły, to społeczność, która kształtuje rzeczywistość, bo można tu wyrażać opinie i składać deklaracje, nie ma tu cenzury, najwyżej ograniczenia wynikające z wymogu rzetelności naukowej.

Uniwersytet jest wciąż w dużym stopniu instytucją niezależną, a wiedza, która tu powstaje to nasze bogactwo. To bogactwo często raziło i razi prawie każdą władzę, rządzących, którzy pragnęliby naginaćrzeczywistość pod swoje doraźne interesy. Tutaj dbamy o swobodę i
niezależność myśli. Brońmy więc uniwersytetu przed wpływami polityki i biznesu, chrońmy publiczne uczelnie, które dają wykształcenie tym, którzy go potrzebują.

Tak uniwersytet to też sprawa polityczna, gdyż daje przestrzeń różnym głosom i punktom widzenia. Jest miejscem, w którym prowadzi się edukację obywatelską. Składam tu deklarację, że działamy tak, aby nie wykluczać. Ani na Uniwersytecie Jagiellońskim, ani w Instytucie Spraw Publicznych nigdy nie zostanie zaakceptowana żadna forma wykluczenia, jesteśmy tu dla wszystkich niezależnie od indywidualnych przesłanek. Wszyscy członkowie naszej społeczności (i nie tylko) mogą liczyć na otwartość i wsparcie.

Jesteście tu po to, aby zmieniać siebie i zmieniać świat. Zaczynacie nowy etap swojego życia, który da wam możliwość stania się projektantami i architektami naszej przyszłości. Nie wiemy jaka ona będzie i to w niej fascynujące, możecie pójść śladami poprzedników, możecie wydeptać własną ścieżkę. Nie dajcie się przytłoczyć przez lęki niepewność.

Działając tworzycie siebie i świat dookoła, działajcie więc zgodnie z demokratycznymi wartościami, we współpracy, a nie rywalizacji, działajcie z sensem, patrzcie szeroko. Globalizacja, zmiany klimatyczne, zanieczyszczenia, ograniczone zasoby wody i innych naturalnych zasobów, internet przedmiotów, big data, robotyzacja, sztuczna inteligencja, różnorodność naszego świata tworzą kontekst, w którym żyjemy, ale nie determinują go ostatecznie. Tak takie mamy warunki wyjściowe, ale co z tym zrobimy to nasza sprawa. Paulo Freire powiedział, że cieszy się, że jest człowiekiem ponieważ każda, nawet najgorsza, sytuacja w jakiej się znajdujemy może zostać zmieniona, przez nas… Nasza przyszłość i nasz dobrostan jest w naszych rękach.

Przychodzicie na uniwersytet nie po to, aby potwierdzić wizje świata i otrzymać proste odpowiedzi, łatwe rozwiązania, ale po to, aby wstrząsnąć swymi przekonaniami, po to, aby podjąć wysiłek zmiany, zmiany siebie, zmiany świata. Jesteście tu po to, aby doskonalić narzędzia oglądu, opisu i rozumienia świata (zwłaszcza sektora publicznego). Krytyczne myślenie, kreatywność, współpraca z innymi studentami i studentkami oraz pracownikami i pracowniczkami ISP w ich wysokiej jakości badaniach i podczas zajęć, dadzą Wam aparat i metodologię radzenia sobie z aktualnymi i nieznanymi jeszcze wyzwaniami. Przygotują Was do uczenia się przez całe życie, bo to co właśnie zaczynacie - projekt „życie w rozwoju”, nie skończy się za kilka lat, ale trwać będzie „do końca”.

Powtórzę: nasz sukces zależy od Was, od tego jak zdefiniujecie problemy do rozwiązania, jakie postawicie sobie pytania i zadania, jak zaprojektujecie narzędzia i działania, jak to wszystko  wprowadzicie w życie.

Studiując uczymy się holistycznie, angażując się w różnorodne działania, dające doświadczenia w wielu obszarach i kontekstach: w salach wykładowych i seminaryjnych, on-line, w bibliotece, w grupie przyjaciół, podczas praktyk, codziennie, w muzeach, kinach i pubach.

Rozwój to też emocje i relacje międzyludzkie, które są dzisiaj w stanie dalekim od satysfakcjonującego. Dbajmy o siebie, dajmy o innych. Szacunek, troska, zainteresowanie inną osobą to budulec zdrowych społeczności. Kiedy dzielimy się tym co mamy z innymi sami też zyskujemy. Zatroszczmy się o naszą społeczność, zwłaszcza teraz, gdy bezpośrednie relacje są tak bardzo utrudnione.

Wykorzystajcie ten czas, nie zapomnijcie o żadnym aspekcie studenckiego życia. To tutaj tworzą się więzi na długie lata, tutaj zbieracie wiedzę i doświadczenia, które mogą stać się fundamentem Waszego pomysłu na siebie i na świat, który jest przecież piękny, a może być jeszcze piękniejszy. Cieszę się, że wyruszamy razem w podróż. To będzie wartościowa ekspedycja.

Życzę Wam wszystkim ekscytującego, pełnego wrażeń i nauki roku akademickiego. Liczę, że już wiosną będziemy mogli się spotkać na zajęciach w budynku WZiKS.

Dziękuję bardzo
Grzegorz Mazurkiewicz